İSRAF…
.
Haram mı…?
Helal mi…?
Mekruh mu…?
Sevap mı…?
Yoksa…
Külliyen günah mı…?
Onun kararını…
Bu işi çok iyi bilen…
İslam Uzmanları bilir…
Bilir de…
Teferruatıyla…
Korkmadan…
Çekinmeden…
Mevcut şartlarda…
Anlatıp, izah edebilirler mi…?
Eh işte onu pek kestiremem…
.
Bugün Karabük Ulu Camiinde idim…
Cuma vaazını…
Pür dikkat dinledim…
.
Karabük Müftülüğüne bağlı olarak…
Karabük Mahpushanasında görevli…
İmam Hatip bir kardeşimdi…
Bu günkü Vaazı yapan Vaiz…
Adı İrfan BAYIN…
O konuştu…
Ben titredim…
O anlattı…
Ben…
İnim inim inledim…
Konu…
İSRAF”tı…
“İSRAF”ı anlattı…
Kafalarımıza çaka çaka…
Anlattı da…
Çok da güzel anladık mı…?
Onu da çok iyi bilemedim…
.
Kürsü de…
İrfan Hoca konuşurken…
Binlerce şey gözümün önünden şerit gibi geldi geçti…
Onlarca…
Yüzlerce cümleyi hatırladı yeniden…
Bir zamanlar…
Çok iyi duymuş olan kulaklarım…
.
Hiç gözümün önünden gitmez…
“YÜZÜĞÜNÜ GÖSTEREN ADAM”…
“YÜZÜĞÜM TEK SERVETİM” derken ki halini düşündüm…
Bir de…
“BABACIĞIM” geldi aklıma…
1150 odalı “SARAY”ı düşündüm…
Koruma araçlarını…
Binlere varan korumaları…
Yazlıkları…
Kışlıkları…
Çeşit çeşit…
Model model…
Makam araçlarını…
“ZATA MAHSUS” uçak filolarını…
Yenilenleri içilenleri…
Organikleri…
İnorganikleri…
Pervasızca harcanan…
“BEYTÜLMAL”ı düşündüm…
Düşündüm de…
Kullandığı “MUM”larla…
Hazreti Ömer (R.A) geldi aklıma…
Garip guraba…
Fakir fukara…
Tüyü bitmemiş yetim geldi aklıma…
Ve titrediiiiiiiiiiiiiiiiim…
.
Ayakkabı kutuları…
Para sayma makinaları…
Para kasaları…
Bakara-Makara geldi aklıma…
Geldi de…
İrfan hocanın telefonunu aradım taradım buldum…
Veeeeeeeeeeeee…
Konuştum…
“GEÇ KALDIN HOCAAAAAAAAAAAA”…
“BU KONUŞMAYI YAPMAKTA ÇOK GEÇ KALDIN”…
“BU KONUŞMAYI”…
“TREN RAYDAN ÇIKMADAN”…
“2003 YILINDA YAPIP”…
“HATIRLATACAKTIN”…
“ŞİMDİ ÇOK GEÇ KALDIN HOCAAAAAAAAA”…
“ATI ALAN ÜSKÜDARI GEÇTİĞİNİ BEYAN ETMEDEN”…
“SEN BU MÜBAREK LAFLARI”…
“BİZE O ZAMAN ANLATACAKTIN”…
“ÇOK GEÇ KALDIN”…
Dedim…
.
Yüreğim yandı…
.
YÜREĞİMİ YAKTI…
İSRAF…
.
VATAN SANA CANIM FEDA
.
Saygılarımla
Alparslan BAŞEĞMEZ